First Latin Lessons

Subiectīvum, Obiectīvum, et Predicatīvum

1. America patria mea est. America patria tua est. Americam amō. Americam amās.

2. Hibernia īnsula est. Britannia īnsula est. America nōn est īnsula. Ītalia nōn est īnsula.

3. Hibernia nōn est patria mea. Ītalia nōn est patria mea. Soror mea Ītaliam amat. Soror tua quoque Ītaliam amat. Ītalia est terra pulchra.

4. Hibernia est īnsula pulchra. Britannia quoque est īnsula pulchra. Britannia est magna īnsula. Hibernia est magna īnsula.

5. America est terra pulchra. Soror tua Americam amat. Soror mea Britanniam amat. Patria mea terra pulchra est. Patria tua īnsula est. Īnsulam amō.

Adiectīvum

1. Agricola parvam fīliam habet. Parva fīlia agricolam amat. Agricola parvam fīliam amat. Soror mea quoque parvam puellam amat.

2. Agricola casam pulchram habet, sed casa nōn magna est. Casa mea quoque parva est. Parvam casam meam amō.

3. Parva puella epistulam habet. Epistula mea est. Cūr parva puella epistulam meam habet?

4. Patriam meam amō, sed patriam tuam nōn amō. Soror mea patriam tuam amat. Cūr patriam meam nōn amās? Patria tua nōn est America.

5. Britannia īnsula magna et pulchra est. Hibernia quoque est magna et pulchra. Fīlia tua Britanniam et Hiberniam amat.

6. Soror mea casam pulchram habet. Casa est pulchra sed parva. Cūr patriam meam nōn amās? Parva puella est soror mea. Parvam puellam amō.

Cāsus Nōminātīvus et Accūsātīvus Plūrālis

1. Soror tua nōn multum pecūniam habet. Sed soror mea multam pecūniam habet. Soror tua pecūniam amat.

2. Agricola parvās fīliās habet. Parvae fīliae agricolam amant. Agricola parvās fīliās amat. Soror mea quoque parvās puellās amat.

3. Epistulae meae nōn longae sunt. Sed soror mea epistulās longās scrībit. Soror tua quoque epistulās longās scrībit. Soror mea et soror tua epistulās longās amant.

4. Britannia et Hibernia magnae īnsulae sunt. Ītalia et Hispānia terrae pulchrae sunt. Hispānia et Ītalia nōn sunt īnsulae.

5. Eurōpa multās īnsulās habet. Eurōpa terrās pulchrās habet. Eurōpam saepe laudāmus, sed Americam amāmus.

6. Parva puella epistulās meās habet. Casae sunt parvae sed pulchrae. America īnsulās pulchrās habet. Soror mea et soror tua sunt puellae pulchrae. Patriam meam amō. Patriam tuam amās.

Cāsus Genetīvus

1. Agricola est amīcus nautae.^[1] Nauta est amīcus poētae. Poēta est amīcus fīliārum tuārum.^[2] Fīliae tuae poētam amant.

2. Poēta incola Americae est. Sed Ītalia est patria poētae. Poēta fīliam habet. America est patria fīliae poētae. Poēta Ītaliam amat. Fīlia poētae Americam amat.

3. Incolae īnsulārum sunt agricolae et nautae. Vīta agricolārum vīta bona est. Poētae saepe vītam agricolārum laudant. Vītam nautārum interdum laudāmus. Nautae multās terrās vident. Sed vīta nautārum perīculōsa est.

4. Nauta amīcus agricolae est. Soror mea epistulam puellae habet. Hibernia patria nautae est. Soror parvārum puellārum epistulās scrībit. Incolae īnsulae nautae sunt. Incolae multārum īnsulārum agricolae sunt.

Cāsus Datīvus

Pars Prīma

1. Māter mea epistulam scrībit et epistulam parvae puellae^[3] dat. Parva puella epistulam agricolae dat. Agricola epistulam legit. Agricola mihi epistulam dat. Pecūniam agricolae dō. Agricola parvae puellae pecūniam dat. Parva puella pecūniam Cornēliae dat. Cornēlia est māter parvae puellae.

2. Māter mea dōnum parvīs puellīs^[4] dat. Parvae puellae laetae sunt. Māter mea parvās puellās amat.

3. Nautae epistulās dō. Nauta epistulās incolīs īnsulārum dat. Incolae īnsulārum pecūniam nautae dant. Nauta mihi pecūniam dat.

4. Agricola epistulam poētae dat. Poēta pecūniam agricolae dat. Dōnum puellīs dō. Parvae puellae mihi epistulam dant. Fīlia tua pecūniam nautae dat.

Pars Altera

1. Māter tua Cornēliae dōnum dat. Cornēlia fīliae agricolae dōnum ostendit. Fīlia agricolae quoque dōnum cupit, sed māter tua fīliae agricolae dōnum nōn dat.

2. Agricolae epistulās dō, et agricola mihi pecūniam dat. Agricola epistulās legit. Agricola epistulās fīliae ostendit, sed fīlia epistulās nōn legit.

3. Puella mihi casam poētae mōnstrat. Casa est parva. Poētam nōn videō, sed fīliam poētae interdum videō. Fīlia poētae parvam casam amat.

4. Poēta fīliae pictūram dat. Fīlia poētae mihi pictūram ostendit. Pictūram laudō et poētam laudō. Fīlia poētae est laeta puella.

5. Nauta mihi fābulam nārrat. Māter mea quoque mihi interdum fābulās nārrat. Soror mea multās fābulās legit et saepe parvīs puellīs fābulās nārrat. Parvae puellae fābulās amant.

6. Māter mea fīliae tuae dōnum dat. Epistulās saepe nautīs dō. Agricola poētae pecūniam dat. Poēta agricolae epistulam meam ostendit. Puella nautae casam meam mōnstrat. Soror tua agricolae epistulās ostendit.

Dativus Cum Adiectīvīs

1. Epistula mea agricolae^[5] grāta est. Agricola mihi pecūniam dat. Pecūniam nautae dō. Pecūnia nautae grāta est.

2. Fīlia tua parvae puellae benigna est. Parva puella fīliam tuam amat. Fīlia tua parvae puellae rosam dat. Rosa puellae grāta est.

3. Poētae Ītaliam saepe laudant. Ītalia poētīs cāra est. Sed patria mea mihi cāra est.

4. Epistulam fīliae tuae nōn laudō. Epistula longa est, sed mihi nōn grāta est. Fīlia tua nōn bene scrībit. Sed epistula tibi grāta est.

5. Fenestram casae tuae videō. Fenestra parva est. Casa agricolae multās fenestrās habet.

6. America multās silvās habet. Silvae Americae magnae sunt. Hibernia magnās silvās nōn habet.

7. Pecūnia agricolae grāta est. Ītalia poētae cāra est. Soror mea fīliae tuae benigna est. Epistulae tuae mihi nōn grātae sunt. Rosae parvīs puellīs grātae sunt. Rosam parvae puellae dō.

Praepositiōnēs: Cāsus Ablātīvus

1. Poēta casam in īnsulā habet. Casa mea quoque ibi est, et saepe poētam videō. Ex fenestrīs casae meae silvam videō. Silva pulchra est, et saepe ibi ambulō. Saepe cum poētā in silvīs ambulō. Poēta silvam amat.

2. Soror mea et soror tua nunc in viīs ambulant. Māter tua et māter mea interdum cum puellīs ambulant. Sed nunc māter tua in casā est. Mea māter in Americā nōn est.

3. Māter mea nunc in Hispāniā est. Soror poētae in Britanniā est cum fīliā Cornēliae. Cornēlia in Hiberniā quoque fīliam habet. Māter mea epistulās ex Hispāniā scrībit.

4. Casae in īnsulīs sunt. Parvae puellae in viīs ambulant. Soror mea cum parvīs puellīs ambulat. Īnsulae ex meās fenestrās videō. Cornēlia nōn est in Hispāniā cum fīliā poētae.

Prīma Dēclīnātiō Recēnsa

1. Casa nostra magnās fenestrās habet. Fenestrae sunt apertae. Ex fenestrīs viās vidēmus. Fīliae agricolae in viīs ambulant.

2. Māter tua puellās expectat. Puellae ex scholā properant. Soror tua cum puellīs est. Puellae laetae sunt. Māter tua nunc puellās videt.

3. Schola nostra est magna. Scholam nostram laudāmus. In scholā nostrā linguam Latīnam discimus. Fāma scholae nostrae bona est.

4. Scholae Americae sunt multae et bonae. In multīs terrīs Eurōpae quoque sunt scholae bonae. Sed Hispānia nōn habet multās scholās. Incolae Eurōpae scholās Americae saepe laudant.

5. Viam ex apertīs fenestrīs videō. Soror mea ex scholā properat. Soror tua nōn est cum parvā puellā. Sunt multae scholae in Americā. Cornēlia fīliam poētam expectat. Agricola Cornēliam expectat.

Verbum Esse

1. Incola Britanniae sum. Soror mea incola Hiberniae est. Sed patria nostra est America, et amīcī patriae nostrae sumus.

2. Nunc in Americā es, sed America nōn est patria tua. Cūr nōn amīcus Americae es? Cūr Americam nōn amās?

3. Nunc in Ītaliā estis. In Ītaliā sumus. Ītalia est terra pulchra. Sed Ītalia nōn est patria nostra. Ītaliam saepe laudāmus, sed Americam amāmus.

4. Ex fenestrā meā noctū stēllās spectō. Saepe lūnam quoque spectō. Lūna nunc obscūra est, sed stēllae clārae sunt.

5. Ex viā fenestram tuam vidēmus. Fenestra aperta est. Soror tua ex fenestrā puellās in viā spectat. Cūr soror tua nōn in viā cum puellīs est?

6. Soror mea aegra est. Māter mea est misera quod soror mea est aegra.

7. Nunc incola Americae sum. Fīliae poētae sunt in Hiberniā. In patriā pulchrā estis. In casā cum nautā sumus. Stēllās spectō sed lūnam nōn videō.

Coniugātiō Prīma

1. Schola nostra est schola bona. Scholam nostram laudāmus et amāmus. Scholam laudātis, sed in scholā nōn bene labōrātis. Soror mea scholam laudat et in scholā bene labōrat. Soror mea est puella impigra.

2. Cūr hīc stātis? Hīc stāmus quod fīliam tuam expectāmus. Ubi fīlia tua est? Fīlia mea nunc in scholā est.

3. Vesperī saepe in viīs ambulō. Amīcī quoque ibi ambulant. Nautās saepe vidēmus cum^[6] in viīs ambulāmus. Nautae quoque in viīs vesperī ambulant.

4. Iānua est aperta, et Cornēliam in casā videō. Cornēlia agricolam expectat. Agricola epistulam portat. Agricola epistulam Cornēliae dat.

5. Puellae saepe in viīs vesperī ambulant. Cūr agricola ex silvīs properat? Epistulās tuās nunc expectāmus. Cūr māter mea mihi dōnum nōn dat? Māter tua tibi dōnum nōn dat quod nōn bene labōrās.

Dēclīnātiō Secunda

Pars Prīma

1. Tēctum in magnō oppidō habēs, sed oppidum nōn amō. Māter mea casam in silvā habet, et aestāte in casā habitō. Soror mea quoque in casā aestāte habitat.

2. Tēctum tuum in oppidō saepe videō. Tēctum magnum est sed nōn pulchrum. Casa in silvā est pulchra.

3. Poēta magnum tabernāculum in īnsulā habet. Ex casā nostrā tabernāculum poētae vidēmus. Poēta est amīcus agricolae. Tēctum agricolae quoque in īnsulā est. Agricolam et poētam saepe vidēmus cum^[6] in īnsulā sumus.

4. Oppida patriae nostrae laudās. Soror tua oppida Ītaliae saepe laudat, sed in oppidīs Ītaliae nōn diū manet. Nunc in parvō oppidō Hispāniae est. Multa oppida Hispāniae et Ītaliae sunt pulchra.

5. Quid^[7] māter tua tibi dat? Māter mea mihi praemium dat, quod ex viā properō. Soror mea quoque praemium habet, quod impigra est.

6. Magnum oppidum nōn laudās. Oppida Ītaliae saepe laudāmus. Tabernāculum in silvā videō. Cornēlia mihi magnam praemium dat. Soror mea in oppidum aestāte nōn manet.

Fīlius et Fīlia Agricolae

Agricola fīlium et fīliam habet. Fīlius agricolae domī manet, sed fīlia in scholā hieme est, et tum in oppidō cum amīcō benignō agricolae habitat. Agricola oppidum nōn amat, et fīliam hieme nōn saepe videt. Aestāte puella domī manet. Agricola equōs habet, et fīliae equum bonum dat. Fīlia equōs nōn timet, et laeta est quod equum bonum habet. Māter puellae laeta est cum^[6] fīlia domī est. Fīlius agricolae nūllōs amīcōs in oppidō habet.

Tēctum amīcī agricolae in nostrā oppidō est. Ex fenestrā meā tēctum amīcī agricolae videō. Ibi fīlia agricolae hieme habitat. Amīcus agricolae parvum fīlium habet, sed nūllās fīliās habet.

Amīcus meus equum bonum habet. Fīlius nautae poēta est. Fīlius nautae epistulam dō. Cornēlia fīliam habet, sed nūllōs fīliōs habet. Casa amīcī poētae in oppidō est.

Colloquium

1. Quid facit puer? Puer librum legit.

2. Quis est puer? Puer est fīlius poētae.

3. Quid discit puer in scholā? Puer in scholā linguam Latīnam discit.

4. Quid facit puer cum^[6] in scholā nōn est? Puer labōrat in agrīs cum^[6] in scholā nōn est.

5. Quid facit puella? Puella epistulam scrībit.

6. Cūr puellam nōn laudās? Puellam nōn laudō quod nōn est impigra.

7. Quid portat soror tua? Soror mea līlia portat.

8. Cūr Sextus nōn habet pecūniam? Sextus nōn habet pecūniam quod nōn labōrat.

9. Quid fēmina puerō dat? Fēmina puerō librum dat.

10. Quid puella in agrō agricolae videt? Puella in agrō agricolae equum videt.

---

Puer librum legit. Sextus in agrō cum agricolā labōrat. Cūr puerōs nōn laudās? Puerōs nōn laudō quod nōn labōrant. Puerīs praemium nōn dō.

Pars Altera

Mārcus, amīcus meus, agricola est, et multōs equōs habet. Mārcus equīs hieme multum frūmentum dat. Equī magnī et validī sunt. Aestāte equī interdum in agrīs sunt, et tum frūmentum nōn edunt. Sed frūmentum equīs damus cum^[6] labōrant.

Puerum in agrō cum agricolā vidēmus. Puer fīlius agricolae est. Agricola fīliam quoque habet. Fīlia hodiē in hortō labōrat. Sed fīlia nōn est sōla in hortō. Māter puellae quoque in hortō est.

---

Cūr, Sexte, sōlus in viā ambulās?
Sōlus in viā ambulō quod amīcī meī hodiē in agrīs labōrant.

Cūr in agrīs cum amīcīs tuīs nōn labōrās?
In agrīs nōn labōrō quod nōn validus sum.

---

Puer est amīcī meī fīlius. Puerum saepe laudō sed amīcum puerī nōn laudō. Agrōs agricolae ex fenestrā casae vidēmus. Puerī nunc in hortō cum fīliā tuā sunt. Equus amīcī meī in viā stat.

Adiectīva: Prīma et Secunda Dēclīnātiōnēs

Pars Prīma

1. Sextus bonus agricola est, et multum frūmentum habet. Magnum tēctum et parvum hortum habet. In hortō cum fīliā et fīliō nunc stat. Vesperī saepe in viīs cum amīcīs ambulat. Multī Sextum amant quod benignus est.

2. Fīlius Sextī in magnō bellō pugnat, et gladium et scūtum habet. Pūblius quoque, amīcus Sextī, in bellō pugnat.

3. Librōs multōrum poētārum laudō, sed librōs tuōs nōn laudō. Poēta bonus nōn es. Fāma tua nōn magna est.

4. Nauta sōlus in viā stat. Amīcum expectat. Sed amīcus in tēctō tuō manet. Nautam nōn videt.

5. Nunc amīcus ex tēctō properat. Nauta laetus est quod amīcum videt. Nauta et amīcus nōn diū in viā ambulant, quod amīcus dēfessus est.

6. Cūr, amīce, ex tēctō properās? Ex tēctō properō quod nautam in viā videō.

7. Amīcus tuus sum, sed cōnsilium tuum nōn laudō. Nōn est cōnsilium bonum. Pūblius habet cōnsilium bonum.

8. Sextus magnōs equōs habet. Textum meum est magnum, casa tua est parva. Amīcōs benignōs habeō. Puerī in silvā sunt sōlī. Nauta est validus, sed fīlius nautae nōn est validus.

Pars Altera

1. Amīcus meus multōs librōs habet. Librōs amat. Fīlius amīcī meī librōs nōn amat. Sed puer bonus est, et bene labōrat. Validus et impiger est. Equōs bonōs amat et laetus est cum in agrīs labōrat.

2. Māter tua parvum hortum habet. In hortō sunt rosae et līlia. Māter tua mihi saepe rosās dat. Soror mea līlia et rosās amat, et in hortō cum fīliā amīcī meī interdum ambulat. Ex fenestrā tēctī nostrī hortum vidēmus.

3. Hortus Marcī est pulcher, et ibi cum Mārcō saepe ambulō. Mārcus est amīcus meus. Sed hodiē in hortō sōlus ambulō quod Mārcus est aeger. Miser sum quod amīcus meus est aeger.

4. Sextus equōs meōs laudat. Bellum longum expectāmus. Fīlia tua est puella bona. Īnsula est parva sed pulchra. Nautae sunt validī.

Vōx Passīva: Praesēns Indicātīvus

1. Pūblius est vir bonus, et ab amīcīs amātur et laudātur. Fīlium habet, sed fīlius nōn laudātur, quod impiger nōn est et male labōrat. Pūblius est miser quod fīlius nōn est impiger.

2. In tēctō tuō galeam et scūtum videō. Gladium quoque videō. Tua arma sunt Rōmāna. Nunc galeās et gladiōs in bellō vidēmus, sed scūta nōn vidēmus.

3. Oppidum nostrum viās lātās habet. In viīs multōs puerōs et puellās vidēmus. Puerī et puellae ex scholā properant.

4. Cūr nūllōs librōs hodiē portās? Librī meī hodiē ab amīcō meō portantur. Saepe librōs amīcī meī portō.

5. Ex oppidō nostrō castra vidēmus. Castra magna sunt. Amīcus meus nunc in castrīs est.

6. Puer parvus multōs librōs legit. Mārcus hodiē est miser. Ager est magnus sed hortus parvus est. Equus tuus est pulcher sed nōn est validus. In hortō meō sunt multae rosae.

Prōnōmen: Hic

Trēs Puerī Rōmānī

Hic puer est Mārcus. Ā dextrā stat Sextus, ā sinistrā stat Pūblius. Hī trēs sunt puerī Rōmānī. Arma quoque Rōmāna vidēmus. Mārcus gladium et scūtum habet. Sextus iaculum et sagittās portat. Pūblius est parvus, et arma nōn habet. Mārcus et Sextus et Pūblius sunt fīliī Titī. Titus est sagittārius, et nunc in Hispāniā est. Rōmānī cum incolīs Hispāniae pugnant.

Mārcus inquit: Mārcus sum. Hic puer parvus est Pūblius. Pūblius gladium nōn habet quod parvus est. Puer tertius est Sextus. Sextus est magnus puer et arma portat. Fīliī Titī sumus.

Pūblius inquit: Pūblius sum. Arma nōn habeō quod parvus sum. Sextus et Mārcus sunt puerī magnī et arma habent. Arma amant et bellum laudant, sed nōn in bellō pugnant. Māter mea bellum nōn laudat.

---

Hic puer et haec puella sunt in nostrā scholā. Amīcus huius puerī nunc est in nostrō oppidō. Puerō huic pecūniam saepe dō. Nūllae rosae sunt in hōc hortō. Hic agricola est vir validus.

Praepositiōnēs Cum Accūsātīvō

Schola Mea et Amīcī Meī

Māne ad scholam properō. Multī virī tum per viās properant. Ante scholam nostram est magnum aedificium. In hōc aedificiō multī virī labōrant. Amīcus meus, Pūblius, ibi aestāte labōrat, sed nunc in scholā est. Post hoc aedificium est via lāta. Trāns hanc viam est parva casa, et amīcus meus in hāc casā habitat.

Vesperī post hōrās scholae cum amīcīs meīs saepe ambulō. Interdum amīcōs ad tēctum nostrum invītō. Saepe ad tēcta amīcōrum invītor. Multōs amīcōs habeō.

Māne puerī et puellae ad scholam properant. Haec schola est ante magnum aedificium. Ibi labōrō. Fīlius amīcī meī in hōc aedificiō aestāte labōrat, sed nunc in scholā est. Vesperī post hōrās scholae fīlius amīcī in viā ambulat. Multī puerī tum in viīs ambulant. Interdum fīlius amīcī ad tēctum meum invītātur. Multōs amīcōs habet.

---

Puella ad casās properat. Cum amīcō per silvam ambulāmus. Tabernāculum est in silvā post oppidum. Est magnum aedificium trāns viam. Amīcī meī saepe ad tēctum tuum invītantur.

Coniugātiō Secunda

Perīculum Sociōrum Nostrōrum

Sociī nostrī magnō in perīculō sunt quod satis magnās cōpiās nōn habent. Saepe monentur, sed nōn timent. Sī auxilium nostrum expectant, arma habēre dēbent. Magnās cōpiās habēre dēbent. Perīculum nōn vident, sed perīculum magnum est.

Cūr sociī nostrī monentur? Sociī nostrī monentur quod in perīculō sunt.

Cūr sociī in perīculō sunt? Sociī in perīculō sunt quod satis magnās cōpiās nōn habent.

Quid sociī expectant? Sociī auxilium nostrum expectant.

Quid sociī habēre dēbent? Sociī magnās cōpiās habēre dēbent.

Cūr sociī satis magnās cōpiās nōn habent? Sociī satis magnās cōpiās nōn habent quod perīculum nōn vident.

Cūr sociōs habēre dēbēmus? Sociōs habēre dēbēmus quod patria nostra interdum in perīculō est.

---

Interdum ab amīcīs nostrīs monēmur. Librum tuum habēre dēbēs. Bellum ab sociīs nōn timētur. Casam nostram ex fenestrā nōn vidēs. Perīculum nōn timēmus quod parātī sumus.

Prōnōmen: Ille

Ille vir est caecus, sed in viīs sine amīcō saepe ambulat neque perīculum timet. Saepe ad tēctum fīliī ambulat. Fīlius in tēctō post hortum nostrum habitat.

Quam timida illa puella est. Sed nūllum perīculum in hīs locīs est, et puella tūta est.

Cūr pecūniam illī puerō iterum dās? Pecūniam iterum illī puerō dō quod epistulās meās portat. Hodiē epistulam ad amīcum tuum portat.

Mārcus nōn adest. Ubi est? Cum amīcō in silvā est. Sed Titus et Sextus adsunt. Hī puerī sunt amīcī meī. Mārcus quoque amīcus meus est.

Fīlia illīus fēminae nunc in Britanniā est. Fēmina epistulās ad fīliam saepe scrībit. Fīlia quoque epistulās scrībit. Hās epistulās amīcō dat. Amīcus epistulās ad Americam portat.

Tempus Imperfectum

Gallī auxilium Rōmānōrum postulābant quod Germānī agrōs Galliae vastābant et oppida occupābant. Gallī prō patriā fortiter pugnābant, sed satis magnās cōpiās nōn habēbant, et propter perīculum auxilium dēsīderābant.

Auxilium vestrum postulāmus quod bellum timēmus. Agrī nostrī vastantur, et oppida occupantur. Sine sociīs patria nostra nōn tūta est.

Bellum nōn dēsīderāmus, sed Rōmānōs nōn timēmus. Patria cāra est, et prō patriā pugnāmus.

In bellō agricolae nōn sine perīculō in agrīs labōrant. Tum fēminae et puerī et puellae in oppidīs timent. Bellum feminīs nōn grātum est.

Mārcus in viā cum parvā puellā ambulābat. Puella rosam portābat. Parva puella soror Mārcī est, et saepe cum Mārcō ambulat.

Prōnōmina Interrogātīva

Cuius librum habēs? Librum meum habeō. In quō locō liber meus est? Librum tuum nōn videō.

Quōs in viā vidēs? Sextum et trēs amīcōs videō. Quis in viā clāmat? Sextus clāmat in viā. Mē vocat. Cūr Sextō nōn respondēs? Nōn respondeō quod māter mea mē in tēctō manēre iubet.

Cūr puerō praemium dās? Praemium puerō dō quod impiger est. Quibus tua māter praemia dat? Mea māter praemia Titō et Pūbliō dat.

Hortus noster est inter tēctum et viam. Ā dextrā est mūrus altus, ā sinistrā est parvum aedificium. Hoc aedificium ā tēctō nōn longē abest, et saepe ibi labōrō.

Imperfectum Passīvum

Sociī nostrī superābantur quod satis magnās cōpiās nōn habēbant. Agrī vastābantur et oppida ācriter oppugnābantur. Auxilium rogābātur, sed cōpiās tum nōn habēbāmus. Nunc sociōs iuvāre parātī sumus.

Agrī nostrī vastābantur quod satis magnās cōpiās nōn habēbāmus. Auxilium postulābāmus, sed multī perīculum nōn vidēbant. Nunc sociōs habēmus, et tūtī sumus.

Cōnsilia mea ōlim laudābantur. Cūr nunc nōn probantur? Cōnsilia tua ōlim probābantur quod bellum nōn timēbāmus. Sed nunc cōnsilia tua nōn bona videntur, quod patria nostra in perīculō est.

Quamquam populus Rōmānus magnās cōpiās habēbat, sociōs quoque habēbat. Hī sociī in bellō saepe auxilium rogābant. Rōmānī sociōs in bellō iuvābant.

Prōnōmen: Is

Māter nostra ex iānuā nōs vocat. In tēctum properāmus, et avunculum nostrum cum fīlius eius ibi vidēmus. Avunculus noster et fīlius eius nōs salūtant. Eōs salūtāmus.

Avunculus meus in parvō oppidō habitat. Tēctum eius est magnum et pulchrum. Mārcus nōn longē ā tēctō avunculī meī habitat. Interdum ad tēctum avunculī meī invītor, et Mārcum tum videō. Cum eō saepe in viīs ambulō. Ōlim in eō oppidō habitābam, et Mārcum saepe vidēbam.

Cūr ita timidus es? Timeō quod nūlla arma habeō, et inimīcus meus armātus est. Nūllum auxilium videō, quamquam undique circumspectō. Manēre nōn audeō.

Tempus Futūrum

Germānī ā Rōmānīs superābuntur, et multa oppida eōrum occupābuntur. Sed Rōmānī haec oppida nōn dēlēbunt. Oppida Germānōrum ā perīculō servābuntur.

Rōmānī Germānōs superābunt et multa oppida eōrum occupābunt. Sed haec oppida ā Rōmānīs nōn dēlēbuntur. Rōmānī nōn sunt barbarī.

Illud oppidum crās oppugnābimus. Multī vulnerābuntur, et multī necābuntur, sed oppidum ā cōpiīs nostrīs occupābitur.

Gallī castra ex hōc locō mox movēbunt. Nam Rōmānī magnās cōpiās habent, et castra Gallōrum oppugnāre parātī sunt.

Castra nostra movēbimus, quod cōpiae Rōmānōrum nōs oppugnāre parātae sunt. Tum eōs nōn timēbimus, quamquam magnās cōpiās nōn habēmus.

Esse: Imperfectum et Futūrum

Ōlim in hāc terrā erant silvae multīs in locīs. Per hās silvās ferae bēstiae errābant. Barbarī quoque per silvās errābant et bēstiīs saepe necābant. Nunc tēcta agricolārum et oppida vīdimus in eīs locīs ubi ōlim erant barbarī et ferae bēstiae.

Semper amīcus tuus erō. Amīcī tuī erunt amīcī meī, et eōs iuvābō sī in perīculō erunt. Sed patriae tuae amīcus nōn sum.

Rōmānī tōtum oppidum dēlēre parant. Quamquam Gallī fortiter pugnābunt, superābuntur, et multī necābuntur. Cēterī erunt servī.

Cūr in silvā cum amīcō herī nōn erās? In silvā nōn eram, quod aeger eram.

Ubi herī erat hic puer? Eum nōn vidēbam. Hic puer in tēctō avunculī meī herī erat.

Suus aut Eius

Hic vir fīlium suum semper laudat. Sed fīlius eius nōn est impiger, neque habet multōs amīcōs.

Hī virī fīliōs suōs laudant. Sed fīliī eōrum nōn sunt impigrī, neque bene labōrant. Quamquam laudantur, puerī bonī nōn sunt.

Cornēlia fīliam suam amat, sed fīliam amīcī meī nōn amat. Fīlia eius ad tēctum amīcī meī nōn saepe invītātur.

Illī barbarī sunt perfidī, et castra nostra oppugnāre parant. Igitur arma nostra parāta sunt. Sī castra oppugnābunt, statim eōs in fugam dabimus. Barbarī castra vestra nōn oppugnābunt, quod arma parāta habētis.

Lignum ex silvā ad tabernāculum portō. Soror mea ante tabernāculum cēnam parat. Tabernāculum in locō apertō est. Ex hōc locō tabernāculum vidēs.

Māter tua imperat; cūr nōn pārēs? Statim pārēbō.

Dēclīnātiō Tertia

Pars Prīma

In Galliā est nūllus rēx. In Americā est nūllus rēx. Ōlim in multīs terrīs Eurōpae erant rēgēs. Etiam nunc in Hispāniā est rēx.

Frāter meus et pater tuus in bellō erant. Frāter meus erat dux, et multī eum laudābant. Pater tuus nōn erat dux, sed erat bonus mīles, et fortiter pugnābat.

Castra Rōmānōrum ā tergō oppugnābimus. Paucī mīlitēs in eō locō sunt, et eōs facile superābimus. Sine morā tōta castra occupābimus.

Sociī iterum auxilium nostrum postulant. Patria eōrum in perīculō est, et mīlitēs nōn sunt parātī. Eōs iuvābimus, quamquam bellum nōn dēsīderāmus.

Hī virī tēcta sua iterum vident, et laetī sunt. Amīcī eōrum quoque laetī sunt.

Pars Secunda

Puer Quī Natat

Tēctum nostrum nōn longē ā rīpā flūminis abest. Saepe in eō flūmine natō aut in rīpā stō. Frāter meus quoque interdum in flūmine natat. Natāre amāmus. In mediō flūmine est magnum saxum. Ad saxum natāmus, tum in saxō diū sedēmus et cēterōs puerōs spectāmus. Flūmen nōn altum est, et caput meum vidēs cum in flūmine stō. Corpora valida habēmus quod saepe natāmus et quod in agrīs labōrāmus.

Puerī Rōmānī quoque natāre amābant. Rōma est in rīpā magnī flūminis, et in flūmine puerī Rōmānī saepe natābant. Etiam hieme Rōmānī in flūmine natābant. Illī virī corpora valida habēbant, et mīlitēs bonī erant.

Pars Tertia

Homō Quī Longē ā Tēctō Suō Est

Nox est, et in silvā avēs et bēstiae silent. Lūx obscūra est propter nūbēs, quamquam lūna vidētur. Longē ā tēctō meō sum. Ex summō colle parvum oppidum videō. Appropinquābō et cibum rogābō. Nam dēfessus sum, et nūllam pecūniam habeō. Sī nōn barbarī sunt, cibum mihi dabunt. Pecūniam nōn rogābō.

Cibum eī dabimus, nam dēfessus est. Nōn sumus barbarī. Longē ā tēctō suō est, et nūllam pecūniam habet. Nūllōs amīcōs in hōc locō habet. Sed homō est, et homō hominem iuvāre dēbet.

Pars Quārta

Īnsignia Mīlitum

Ōlim mīlitēs in proeliīs īnsignia habēbant. Sīc hostēs et amīcī nōtī erant. Signa quoque habēbant. Interdum haec signa erant figūrae animālium. In pictūrā exemplāria hōrum signōrum vidētis. Nunc signa in proeliīs nōn vidēmus, et īnsignia saepe cēlantur.

Hostēs appropinquant. Ex hōc locō īnsignia eōrum vidēmus. Oppidum nostrum oppugnābunt, sed mīlitēs nostrī parātī sunt, et nōn timēmus. Hostēs superābuntur et oppidum nostrum tūtum erit quod mīlitēs bonōs patria nostra habet.

Tempus Perfectum

Gēns vestra bellum amat, et semper amāvit. Rōmānī vōs in proeliīs saepe superāvērunt et multās urbēs vestrās etiam expugnāvērunt. Sed in terrā vestrā nōn mānsērunt.

Cīvēs nostrī bellum nōn dēsīderant, sed gentem vestram nōn timent neque timuērunt. Nōn sunt ignāvī, sed nōn facile ad bellum excitantur.

Cūr hūc properāvistī? Hūc properāvī, quod frāter meus in perīculō est et auxilium meum postulat. Auxilium tuum quoque dēsīderat. Tibi semper benignus fuit, et auxilium dare dēbēs.

Frātrem tuum saepe monuī. Cūr perīculum nōn videt? Auxilium nōn dabō.

Participium Perfectum Passīvum

Hostēs Urbem Oppugnāre Parant

Vigilēs ex moenibus urbis prōspectant et agmen hostium procul vident. Hostēs appropinquant et urbem oppugnāre parant. Sed portae et moenia urbis sunt valida, et ante moenia est vallum. Mīlitēs ā duce monitī nunc ad moenia properant. Cīvēs auxilium ā sociīs quoque expectant.

Ad urbem appropinquāmus et eam oppugnāre parāmus. Mīlitēs nostrī sunt dēfessī, quod iter hodiē longum fuit. Sed statim oppugnābimus, quod cīvēs urbis auxilium ā sociīs expectant.

Auxilium ā cīvibus expectātum nōn adest. Cīvēs et mīlitēs in urbe fortiter pugnant, sed mox erit fīnis proeliī. Urbs expugnāta dēlēbitur. Multī cīvēs erunt servī.

Perfectum Cum Passīvō et Īnfīnītīvō

Agrī nostrī ab hostibus vastātī sunt, et multa oppida occupāta sunt. Auxilium ā cīvibus nostrīs populō Rōmānō in bellō ōlim datum est, et populus Rōmānus nunc nōs iuvāre dēbet. Auxilium vestrum postulāmus.

Urbs nostra erit in^[8] illō parvō monte. Locus idōneus est quod flūmen nōn longē abest, et ex eō flūmine aquam habēbimus. Urbs Rōma appellābitur. Circum urbem erit mūrus. Rīpa ulterior flūminis nunc est in terrā Etrūscōrum, sed illa terra mox erit Rōmāna. Etrūscōs superābimus. Nōmen urbis nostrae multīs gentibus nōtum erit.

Coniugātiō Tertia

Pars Prīma

Bonus Dux

Illa legiō vincit, quod ducem bonum habet. Is bene dūcit, et mīlitēs hostēs nōn timent. Sed pars cōpiārum nostrārum habet alium ducem, et hī mīlitēs in perīculō sunt. Hostēs castra oppugnābunt et occupābunt. Ille dux nunc nūntium mittit, et hic nūntius auxilium postulābit. Auxilium mittere parāmus. Sine bonō duce mīlitēs in perīculō sunt. Bonus dux semper parātus est, et hostēs eum timent. Castra in locō inīquō nōn pōnit, neque mīlitēs eius sine armīs sunt.

Pars Altera

Centuriō Cum Duce Barbarōrum Pugnat

Centuriō Rōmānus gladium et scūtum capit et prō castrīs prōcēdit. Dux barbarōrum quoque prōcēdit. Hī duo pugnant, et centuriō ducem barbarōrum interficit. Tum mīlitēs Rōmānī centuriōnem excipiunt cum magnīs clāmōribus, et imperātor eī praemium dat.

Gladium et scūtum capiō et prō castrīs prōcēdō. Cum duce barbarōrum pugnō, et eum interficiō. Tum mīlitēs et imperātor mē laudant et mihi praemium datur. Comitēs meī laetī sunt quod ita laudor. Pater meus quoque laetus erit quod bonus mīles et bonus centuriō sum.

Ablātīvus Īnstrūmentī

Gladiō mē dēfendō et scūtō mē tegō. Iaculum quoque habeō. Iaculum in hostēs iaciō cum hī nōn longē absunt. Hostēs interdum iaculīs graviter vulnerantur aut interficiuntur. In capite meō est galea. Hostēs quoque gladiōs et scūta et galeās habent. Gladiī eōrum sunt longī, sed gladius meus nōn longus est. Barbarī saepe longīs hastīs pugnant. Rōmānī hastās nōn habent.

Barbarī nunc agrōs Etrūscōrum vastant et Etrūscōs ē patriā expellere cupiunt. Etrūscī prō patriā pugnant. Terra Etrūscōrum ā Rōmā nōn longē abest, sed Etrūscī sunt hostēs Rōmānōrum, et saepe cum eīs bellum gerunt.

Coniugātiō Quārta

Sōnum multōrum pedum audiō. Hostēs appropinquant. Scūta et galeās eōrum per tenebrās videō. Castra nostra expugnāre cupiunt, sed arma parāta habēmus. Nōn sōlum prō patriā sed etiam prō vītā pugnābimus, et nōn facile superābimur. Dux noster cum multīs mīlitibus mox aderit, et hī nōs iuvābunt. Aliī mīlitēs nunc castra ā tergō mūniunt, et ea pars mox tūta erit.

Sonus multōrum pedum audītur. Sed castra mūniuntur, et mīlitēs Rōmānī parātī sunt. Mīlitēs sciunt numerum hostium esse magnum.

Hostēs sonum pedum nostrōrum audiunt. Scūta et galeās nostrās per tenebrās vident. Castra eōrum expugnāre cupimus, sed arma parāta habent, et aliī mīlitēs cum duce bonō veniunt.

Tempus Imperfectum: Coniugātiōnēs Tertia et Quārta

In rīpā flūminis iacēbam et aquam spectābam. Flūmen celeriter fluēbat. Parvus frāter meus nōn longē ā rīpā in grāmine dormiēbat. Māter mea et sorōrēs sub arbore cēnam parābant.

In rīpā flūminis iaceō et aquam spectō. Flūmen celeriter fluit. Parvus frāter meus nōn longē ā rīpā in grāmine dormit. Māter mea et sorōrēs sub arbore parant cēnam. Cēna mox parāta erit, et māter mea mē vocābit. Tum frātrem ex somnō excitābō, et ad cēnam properābimus.

Frāter meus in rīpā flūminis iacēbat et aquam spectābat. Aqua celeriter fluēbat. Nōn longē ā rīpā in grāmine dormiēbam. Cēna ā mātre nostrā et sorōribus nostrīs sub arbore parābātur.

In rīpā flūminis puer dormiēbat. Sonī ex silvā audiēbātur. Rōmānī castra sua mūrō mūniēbant. Patriam nostram armīs dēfendēbāmus. Centuriō legiōnem in proeliō dūcēbat. Etrūscī cum Rōmānīs bellum gerēbant.

Prōnōmen Reflexum

Mīlitēs Rōmānī fortiter sē dēfendunt, sed hostēs eōs premunt. Nisi auxilium dabitur, mox hostēs eōs superābunt. Mīlitēs putant sē in magnō perīculō esse. Sed cōnsul perīculum videt, et duās aliās legiōnēs mittit. Cōnsul dux bonus est, neque officium suum umquam neglegit.

Mīlitēs Rōmānī fortiter sē dēfendēbant, sed hostēs eōs premēbant. Cōnsul dux bonus erat, neque officium neglegēbat. Mīlitēs perīculum vidēbant, sed putābant sē tūtōs esse quod duae aliae legiōnēs veniēbant.

Numerus noster nōn est magnus, sed fortiter nōs dēfendimus. Putāmus nōs tūtōs esse, quod ducem bonum habēmus.

Tempus Futūrum: Coniugātiōnēs Tertia et Quārta

Locus Castrōrum

Castra nostra nōn longē ab illō monte pōnēmus. Castra vāllō mūniēmus, quod hostēs nōn longē absunt. Castella erunt, et vigilēs ex castellīs spectābunt. Arma parāta habēbimus, et sī hostēs ad castra venient, eōs repellēmus. Rēx hostium cōpiās suās dūcit, et magnum numerum sociōrum habet. Hī sociī sunt barbarī.

Explōrātōrēs nostrī in silvā latent et iter hostium spectant. Inter castra nostra et hostēs est flūmen altum, et hostēs nūllās nāvēs habent. Sed nōn longē ab hōc locō est pōns sublicius in flūmine. Mīlitēs nostrī hunc pontem fēcērunt, sed posteā ex eō locō repulsī sunt, et hostēs nunc ad rīpam nostram appropinquant.

Prōnōmen Relātīvum

Urbs Rōma

Rōma est magna urbs Ītaliae. Flūmen Tiberis urbem in duās partēs dīvidit. Antīquitus urbs tōta erat in ūnā rīpā flūminis, et trāns flūmen erant agrī et tēcta agricolārum. Sed nunc aedificia in utrīsque partibus vidēmus. Intrā mūrōs sunt septem collēs. Ōlim Rōma erat parvum oppidum, et ūnum collem habēbat. Is collis, in quō prīma urbs erat, nōmen Palātium habet. In Palātiō erant tēcta in quibus rēgēs et multī virī clārī habitābant.

Magna urbs quam vidēs est Rōma. Iī quī in eā urbe habitant sunt Rōmānī. Flūmen quod urbem in duās partēs dīvidit est Tiberis. Collis in quō rēgēs et virī clārī tēcta habēbant est Palātium. Hominēs quōrum agrī et casae antīquitus trāns flūmen erant interdum cum Rōmānīs bellum gerēbant. Hic rēx cuius mīlitēs prīmī Rōmam cēpērunt erat barbarus. Sed posteā barbarī superātī sunt ā Rōmānīs.

Dēclīnātiō Tertiā: Adiectīva

Pars Prīma

Hī barbarī sunt ācrēs, sed nōn mīlitēs bonī sunt quod imperāta nōn faciunt. Mīles bonus nōn sōlum fortis est, sed etiam imperāta facit. Victōria facilis erit, quod mīlitēs nostrī ducem bonum habent, cuius imperāta facient.

Omnēs quī bene labōrant praemia accipient. Pecūnia eīs dabitur, et laudābuntur. Iī quī male labōrant nūlla praemia accipient, neque laudābuntur.

Frāter meus mox in Americam ex Eurōpā perveniet. Quandō frātrēs tuī pervenient? Frātrēs meī iam in Americā sunt.

Pars Altera

Is homō erat rēx potēns. Nunc exul est, et paucōs amīcōs habet. Longē ā patriā suā habitat. Cīvēs eum in patriā esse nōn sinunt, et fīliī eius in vincula coniectī sunt. Rēx nōn erat sapiēns, et cīvēs sunt fēlīcēs quod exul est. Comitēs eius eum rēgem appellant, sed rēx sine potentiā est.

Multī eōrum quī ōlim rēgēs in Eurōpā erant nunc sunt exulēs. At in patriā nostrā fuit nūllus rēx. In hāc terrā populus regit. Gentēs Americae fēlīcēs sunt quod rēgēs neque habent neque dēsīderant.

Dēclīnātiō Quārtā

Rōma Dēfenditur

Rēx quī ex urbe expulsus est cum exercitū hostium hūc venit. Urbem capere et multōs occīdere cupit. Multōs in vincula coniicere etiam cupit. Impetum facere nunc parat. Nōbilēs quī eum ex urbe expulērunt perīculum suum magnum esse sciunt, sed nōn ignāvī sunt, et sē dēfendere parant. Nūntiī in omnēs partēs missī sunt, et vigilēs in mūrō sunt.

Rēx cum sociīs suīs nunc in cōnspectū est. Hī mox usque ad rīpam ulteriōrem flūminis venient. Omnēs cīvēs cum armīs convenīre incipiunt. Cōnsulēs adsunt et omnēs prō patriā pugnāre parātī sunt. Fortis Horātius inter cīvēs pugnat. Posteā dē fortī Horātiō audiēmus.

Verbum Īnsolitum: Īre

Puer sērō ad tēctum redībat, et sōlus per silvam ībat. In omnēs partēs spectābat, quod perīculum timēbat. Erat nūllum perīculum in silvā, sed puer erat parvus, et nōn saepe longē ā tēctō ībat sine patre aut mātre aut frātribus. Tandem lūcem vīdit, et currere coepit. Lūx in fenestrā erat, et māter puerum expectābat. Māter laeta erat quod puer tūtus redībat.

Cōpiae Rōmānōrum iter vertērunt, et nunc flūmen trānseunt quod inter agrōs sociōrum suōrum et hostēs fluit. Sed tamen paucī mīlitēs in hōc locō relictī sunt, quī oppida sociōrum dēfendunt. Post proelium tōtus exercitus hūc redībit.

Dē Tempore

Vigiliae Castrōrum

Apud Rōmānōs in bellō nox in quattuor vigiliās dīvidēbātur. Duae vigiliae ante mediam noctem erant et duae post mediam noctem. Prīmā vigiliā mīlitēs, quī vigilēs appellābantur, circum vallum castrōrum dispōnēbantur. Hī in suīs locīs usque ad fīnem prīmae vigiliae manēbant, tum ad tabernācula discēdēbant, et aliī vigilēs succēdēbant. Ita castra tōtam noctem ā vigilibus cūstōdiēbantur.

Prīmā lūce mīlitēs ē somnō excitābantur. Hostēs nōn facile castra Rōmāna nocte expugnābant, quae nūllō tempore erant sine vigilibus. Barbarī castra sua ita nōn cūstōdiēbant, et castra eōrum interdum ab hostibus noctū oppugnāta sunt et capta.

Imperātīvus

Etrūscī Rōmam Capere Temptant

"Gladiōs, mīlitēs, sūmite, et in Rōmānōs impetum facite. Nam pontem sublicium frangere cupiunt, quī est inter nōs et urbem eōrum. Secūrēs habent et hīs secūribus lignum caedunt. Dux eōrum est fortis Horātius, quī inter prīmōs verbera dūra dat. Eum et comitēs eius ex ponte pellite. Nōlīte sinere Rōmānōs pontem ita frangere."

Ita dux Etrūscōrum dīxit, quī Rōmam capere et rēgem Rōmānum restituere cupiēbat. Is rēx Rōmānus erat exul. Rōmānī tum cōnsulēs habēbant, quī exercitum dūcēbant et urbem regēbant. Ūnus ex hīs cōnsulibus tum erat ignāvus, neque auxilium dabat. Sed omnēs cīvēs fortiter urbem dēfendērunt. Pōns frāctus est, et urbs ita servāta est.

Verbum Īnsolitum: Posse

Castra Rōmāna Oppugnantur

Hostēs castra Rōmāna paene circumvēnērunt. Rōmānī ex castrīs effugere nōn possunt, sed fortiter sē dēfendent. Herī duo centuriōnēs ex portā exiērunt et in hostēs impetum fēcērunt. Ūnus vulnerātus in castra sine auxiliō sē recipere nōn poterat. Sed alter hostēs reppulit et comitem suum servāvit.

Signifer, vir fortis, quī erat in vāllō, interfectus est. Sociī auxilium mīsērunt, et Rōmānī eās cōpiās expectant. Sī mox venient, hostēs castra nōn capient. Rōmānī enim ex castrīs impetum in hostēs facient, et sociī ā tergō eōs oppugnābunt. Hostēs pellentur, et castra servābuntur.

Prōnōmina Persōnālia

Plūsquam Perfectum

Hostēs Repelluntur

Ipse imperātor hostium illum locum cum multīs mīlitibus tenēbat. Parvum agmen circum montem mīserat, et hoc agmen ad castra nostra appropinquābat. Sōl surgere incipiēbat, sed vigilēs loca sua nōndum relīquerant. Mīlitēs nostrī, quī excitātī erant, signa et arma hostium vīdērunt, et multī celeriter ad vallum cucurrērunt. Aliī portās aperuērunt et in hostēs impetum fēcērunt. Hostēs nōn diū restitērunt, quod satis magnās cōpiās nōn habēbant. Castra sua petiērunt, sed multī in fugā interfectī sunt.

Prōnōmen Īnsolitum: Īdem

Rōmulus et Remus

Animum attendite, puerī et puellae; fābulam vōbīs nārrābō. Ōlim duo frātrēs urbem condere incipiēbant. Ūnus ex hīs frātribus erat Rōmulus. Frāter eius erat Remus. Uterque nōmen suum urbī dare cupiēbat, et inter eōs erat contrōversia, quod duo nōmina eīdem urbī darī nōn poterant. Dēnique nōmen Rōma ex Rōmulō urbī datum est. Sed Remus erat īrātus et mūrōs urbis irrīsit, quod parvī erant. Tum ūnus ex comitibus Rōmulī Remum interfēcit.

Dux meus est Rōmulus, et nōmen eius huic urbī dabitur. Nunc urbs est parva, sed posteā magna et clāra erit, et omnēs nōmen eius audient. Cum urbs magna erit, magnōs mūrōs habēbit; hominēs tum eōs mūrōs nōn irrīdēbunt.

Tempus Futūrum Perfectum

Verba Mīlitum Ante Proelium

Ab omnibus partibus est silentium. Nox est obscūra, quod lūna nōn fulget. Hostēs adventum nostrum nōn vidēbunt, et in castra eōrum perveniēmus antequam arma parāverint. Deinde impetum faciēmus et multōs capiēmus. Hostēs fugere nōn poterunt, quod castra circumveniēmus. Cum captīvīs quōs cēperimus, urbem nostram in triumphō intrābimus, et omnēs cīvēs nōs propter victōriam nostram saltitābunt et laudābunt. Laetī urbem et amīcōs iterum vidēbimus. Longē ā patriā absumus, et paene exulēs sumus.

Haec ante proelium erant verba mīlitum.

Cāsus Datīvus Cum Verbīs

Animum attendite et audīte, comitēs. Illum collem capere iussī sumus. Ducī nostrō pārēbimus, et statim impetum faciēmus. Cōpiae hostium nōbīs nōn diū resistent, quod paucae sunt, et castra eōrum nōn facile dēfendī possunt. Brevī tempore illī erunt aut captīvī aut mortuī.

Sociīs nostrīs grātiās agimus quod auxilium nōbīs dedērunt. Ex maximō bellō servātī sīmus, et iterum in terrā nostrā est pāx. Nūper patria nostra in magnō perīculō erat, sed nunc hostēs ex urbibus agrīsque expulsī sunt. Ab omnibus partibus vōcēs eōrum audīmus quī propter fīnem bellī laetī sunt. Nunc ipsum nōmen bellī ōdimus.

Roganda

Parvus puer in flūmen cecidit. In perīculō est, quod flūmen altum est.

Num puer natāre potest?

Minimē. Fūnem dēmittite.

Ego in flūmen dēsiliam et eum iuvābō.

Potesne tū natāre?

Ita. Nōnne saepe in flūmine et lacū nātō? Dā mihi fūnem, et puerum servābō.

Nunc puer fūnem prehendit. Trahite, amīcī, puerum iuvāte.

Omnēs natāre scīre dēbent. Sīc aut vītam suam servāre aut aliōs iuvāre poterunt. Is quī bene natat nōn timet cum in flūmen cadit.

Sciuntne amīcī tuī natāre?

Ita. Nōnne nōs vīdistis in flūmine quod nōn longē ab oppidō nostrō abest? Ibi saepe natāmus.

Horātius

Liber drāma habuit quod in aliō librō nōmine Decem Fābulae exstat. Sī vīs drāma legere, sequere nexum.

Participium Praesēns

Vēnātiō secundus

Ablātīvus Absolūtus

Nautae inquiētī

Ōrātiō Oblīqua

Nautae ā Eurylochō obiūrgantur

Eurylochus est nauta quem Ulixēs nautīs praefēcit.

Dēclīnātiō Quīntā

Cibum Tandem

Hic nauta rāmōs siccōs portat, ille (nauta) rēmum frāctum habet, quem in lītore invēnit. Omnēs ignem quam prīmum accendere et cēnam parāre properant. Nam per omnem diem sine cibō in lītore fuērunt, et nunc laetī ducem appropinquāre vident cum cervō, quem umerīs portat.

Saepe murmurāvērunt, dīcentēs ducem nōn esse fidēlem, sed hanc rem nōn esse vēram nunc sciunt. Oportet eōs ducem laudāre, oportet eōs dūcī grātiās agere, quī vītam eōrum servāvit. Sed multī ex eīs neque bonī neque fortēs sunt. Sī licet eīs cibum habēre, nihil aliud volunt, nihil aliud sciunt. Nōn vident ducem fortem vītam eōrum servāvisse.

Numerī Cardinālēs

Colloquium Apud Cēnam

Fīnis Fābulae in Āliō Librō

Liber quattuor drāmata in hōc locō habuit quod in aliō librō nōmine Decem Fābulae exstat. Nōmen drāmatibus sunt:

• Circē
• Polyphēmus
• Reditus Ulixis
• Mēdicus

Drāmata in hōc librō nōn inclūdimus, sed sī vīs fābulam Ulixis perlegere aut drāma dē puerō aegrōtō, sequere nexa suprā posita.

Carmina

America

• • Tē canō, Patria,
  • Candida, lībera;
  • Tē referet
  • Portus et exulum
  • Et tumulus senum;
  • Lībera montium
  • Vōx resonet.
  • Tūtor es ūnicus,
  • Ūnus avum Deus!
  • Laudō libēns.
  • Patria lūceat,
  • Lībera fulgeat,
  • Vīs tua mūniat,
  • Omnipotēns!

Integer Vītae

• • Integer vītae scelerisque pūrus
  • nōn eget Maurīs iaculīs neque arcū
  • nec venēnātīs gravidā sagittīs,
  • Fusce, pharetrā,
  • sīve per Syrtēs iter aestuōsās
  • sīve factūrus per inhospitālem
  • Caucasum vel quae loca fābulōsus
  • lambit Hydaspēs.
  • Namque mē silvā lupus in Sabīnā,
  • dum meam cantō Lalagēn et ultrā
  • terminum cūrīs vāgor expedītīs,
  • fugit inermem,
  • quāle portentum neque mīlitāris
  • Daunias lātīs alit aesculētīs
  • nec Iubae tellūs generat, leōnum
  • ārida nūtrīx.
  • Pōne mē pigrīs ubi nūlla campīs
  • arbor aestīvā recreātur aurā,
  • quod latus mundī nebulae mālusque
  • Iuppiter urget;
  • pōne sub currū nimium propinquī
  • sōlis in terrā domibus negātā:
  • dulce rīdentem Lalagēn amābō,
  • dulce loquentem.

Horner Iacculō

• • Horner Iacculō sēdit in angulō,
  • Vorāns, ceu sēriās ageret fēriās,
  • Crustum dulce et amābile:
  • Inquit et ūnum extrahēns prūnum:
  • "Horner, quam fuerīs nōbile puerīs
  • Exemplar imitābile."

Adeste Fidēlēs

• • Adeste fidēlēs
  • Laetī triumphantēs
  • Venīte, venīte in Bethlehem;
  • Nātum vidēte
  • Rēgem Angelōrum.
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Dominum.
  • Cantet nunc "Iō!"
  • Chorus angelōrum;
  • Cantet nunc aula caelestium
  • "Glōria, glōria
  • In excelsīs Deō."
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Dominum.
  • Ergō quī nātus
  • Diē hodiernā
  • Jēsū, tibi sit glōria
  • Patrīs aeternī
  • Verbum carō factum.
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Venīte adōrēmus
  • Dominum.

O Mea Maria

• • Ō mea Maria,
  • Tōta contrāria,
  • Quid tibi crēscit in hortō?
  • Testae et crotalī
  • Sunt mihi flōsculī,
  • Cum hyacinthinō sertō.

Fīnis